قهرمان‌های لیگ برتر کجا هستند؟

به گزارش "ورزش سه"، استقلال و پرسپولیس در تدارک شروع لیگ شانزدهم هستند و تا اینجا به نظر می‌رسد در فصل پیش رو پس از سال‌ها شاهد دو تیم رویایی از دو قدرت فوتبال کشور باشیم. تیم‌هایی که حتی حق مساوی هم ندارند. اگرچه تیم‌های دیگر هم عملکرد خوبی در فصل نقل و انتقالات داشته‌اند. از این میان تیم‌ها تراکتورسازی با سرمربی‌گری امیر قلعه نوعی و با تکیه بر بازیکنان با تجربه ای که در کنار سربازان جوان این تیم قرار می‌گیرند توانسته نوید تیم خوبی برای فصل پیش رو لیگ برتر دهد. از طرف دیگر تیم سپاهان هم با به خدمت گرفتن عبدالله ویسی و خرید‌های هوشمندانه این مربی سعی در بستن تیمی در حد و اندازه‌های قهرمانی را دارد. سایر تیم‌ها نیز مثل ماشین‌سازی تبریز، گسترش فولاد، سایپا، پیکان و ... هم عملکرد خوبی تا اینجا داشته اند. اما نکته قابل توجه عملکرد خوب و دور از یادهای سرخابی‌ها در فصل نقل و انتقالات می‌باشد. دو تیمی که همیشه به خاطر دولتی بودن و استفاده از منابع دولتی با حاشیه‌ها و مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند.

روزهای دور قدرت‌نمایی

اگر از جمله کسانی باشید که فوتبال دهه 70 را پیگیری می کردید کمتر به یاد دارید که در اواخر این دهه تیمی جز سرخابی ها جام قهرمانی لیگ را بالای سر برده باشد . پس از قهرمانی های سایپا و پاس در جام آزادگان حدود 6 سال جام به طور نوبتی بین سرخابی ها می چرخید. این یعنی درست نقطه مقابل فوتبال سال‌های دور ایران است که فقط و فقط روی شاخ این دو تیم پرطرفدار می‌چرخید. نسل جدید طرفداران فوتبال این روز‌ها را به یاد نمی‌آورند.

در آن زمان تیم های شهرستانی رویای قهرمانی لیگ را نداشتند بلکه آرزویشان بردن پرسپولیس و استقلال بود . همان زمان ها سند تیم ملی نیز شش دانگ به نام بازیکنان این دو تیم خورده بود و ورود به این دو تیم مساوی با ملی پوش شدن بود. حتی در سال 76 کار به جایی رسید که پرسپولیس به خاطر تعداد زیاد ملی پوشانش نتوانست به طور منظم لیگ را ادامه دهد و در میانه راه از مسابقات کنار کشید.

آن زمان فوتبال ما به شدت دو قطبی بود و خیلی ها ناراحت از این قضیه به دنبال چاره ای برای فرار از دو قطبی شدن فوتبال بودند. اما در همان روزها هم تیم ملی دوران طلایی خود را سپری می کرد. درخشش در جام ملت های آسیای 1996 و پس از آن صعود به جام جهانی 1998 پیامدهای فوتبال دو قطبی بود چراکه اسکلت اصلی تیم ملی را بازیکنان این دو تیم تشکیل می دادند. تیمی که بعدها با تجربه تر و کامل تر شد و با لژیونر شدن بازیکنانش در سال 2006 هم به جام جهانی رفت. فوتبال ما حالا سال هاست از دو قطبی بودن خارج شده و در سیاهه قهرمانان ، نام هایی چون فولاد خوزستان ، سپاهان اصفهان ، سایپا و پاس در کنار پرسپولیس و استقلال ، قهرمان سال های اخیر لیگ ایران بودند ، خروج از دو قطبی که با تضعیف پرسپولیس و استقلال صورت گرفت و نه تقویت تیم های دیگر ( البته اگر سپاهان را از این لیست فاکتور بگیریم). ماحصل خارج شدن از این دو قطبی افت تیم ملی بود. افتی که می‌توان آن را به پایان یافتن نسل طلایی فوتبال ایران ربط داد. نسلی که در پرسپولیس و استقلال رشد یافتند.

قهرمان‌های لیگ برتر کجا هستند؟

سپاهان:

زودپوشان اصفهانی را می توان در لیگ برتر به شمارآورد. 5 بار قهرمانی سپاهان در لیگ برتر که رکورددار قهرمانی هم به حساب می‌آید، نشان می‌دهد که سپاهان در این سال‌ها توانسته خوب تیم‌داری کند و همیشه جزو مدعیان باشد. البته در فصل گذشته با توجه به مشکلاتی که سپاهانی داشتند نتوانستند جزو مدعیان فتح جام باشند و حالا با انتخاب عبدالله ویسی به عنوان سرمربی سعی دارند تا تیم را به شرایط ایده‌آلش بازگردانند. ولی با مرور عملکرد آن‌ها شعار "ما سپاهانیم و حالا حالا قهرمانیم" برازنده عملکرد چندین ساله آنها در لیگ برتر است.

سایپا:

سایپا در فصل 86-1385توانست قهرمانی لیگ برتر را بدست آورد. فصلی که اگر آن اشتباه داوری در بازی استقلال اهواز اتفاق نمی‌افتاد قهرمان لیگ عوض می‌شد. عملکرد سایپا بعد از قهرمانی اما تغییری نکرد و به همان تیم میانه‌های جدول تبدیل شد که گاهی برای نیافتادن هم باید مبارزه می‌کرد. آن‌ها امسال به آوردن حسین فرکی و حفظ بازیکنان ستاره خود سعی در تغییر این عادت دارند.

فولاد خوزستان:

قهرمان دو دوره لیگ برتر یکی از پر فراز و نشیب‌ترین عملکردها را به نام خود ثبت کرده است. فولاد تاکنون دو مرتبه در فصل ۸۴–۱۳۸۳ و فصل ۹۳–۱۳۹۲ قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شده است. اما در طول همین سال‌ها شاهد سقوط این تیم به لیگ دسته پایین‌تر بوده‌ایم، که البته با خرید امتیاز تیم‌ سپاهان نوین اصفهان که البته حواشی هم کم به دنبال نداشت به لیگ بازگشتند.

پاس:

پاس یکی از تیم‌های ریشه دار فوتبال ایران به حساب می‌آمد که البته با برخی بی‌تدبیری‌ها به شهر همدان داده شد. پاس که آخرین قهرمانی خود در لیگ برتر را با مجید جلالی تجربه کرد و آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در آسیا نیز به نام آن‌ها با مربیگری فیروز کریمی ثبت شده است. اما حالا آن‌ها در باتلاقی گیر کرده‌اند که هرچه دست و پا می‌زنند پایین‌تر می‌روند.
استقلال خوزستان: استقلال خوزستان که در سال 90 با خرید امتیاز استقلال جنوب اهواز پا به مسابقات کشوری گذاشت، خیلی زود توانستند به لیگ برتر راه یابند و با شایستگی قهرمان لیگ شوند. اما اینکه این روند آن‌ها با توجه به از دست دادن مربی و نداشتن عملکرد فعال در فصل نقل و انتقالات به نظر نمی‌رسد بتوانند عملکرد فوق العاده فصل قبل خود را تکرار کندد.

به طور کلی می‌توان گفت که در طول این سال‌ها به جز سپاهان تیم‌های قهرمان لیگ نتوانسته‌اند عملکرد با ثباتی از خود در فصول بعد از قهرمانی به جا بگذارند و حتی عملکرد سرخابی‌ها هم در طول این سال‌ها با فراز و نشیب زیادی همراه بوده و شاید یکی از دلایل نتیجه نگرفتن تیم‌های ایرانی درآسیا را به همین موضوع بتوان ارتباط داد.

لیگ شانزدهم و زمزمه‌های برگشت سرخابی‌ها

امسال اما کمی اوضاع تغییر کرده است. با اضافه شدن برانکو به تیم پرسپولیس و نتایج درخشان و دور از انتظار این تیم با جوانان پرسپولیس و هم‌چنین رسیدن منصوریان به نیمکت استقلال پس از عملکرد موفقی که در نفت تهران از خود به جا گذاشت حالا همه آماده‌اند تا بعد از سال‌ها این دو تیم را به عنوان مدعیان اصلی قهرمانی لیگ برتر بشناسند. رقابت دو تیم بر سر خرید بازیکنان خوب لیگ برتر و قرار گرفتن دو مربی خوشفکر روی نیمکت دو تیم، این ذهنیت را تقویت کرده که فصل آینده لیگ برتر به دلیل رقابت شدید این دو تیم، فصلی بسیار جذاب و داغ برای فوتبال ایران خواهد بود. هواداران سنتی فوتبال ایران آرزو دارند یکبار دیگر شاهد فوتبال دوقطبی باشند و تیم‌های پرطرفدار پایتخت را در اوج ببینند. آنها روزهایی را به یاد دارند که فوتبال ملی ایران به دلیل اقتدار این دو تیم و قرار گرفتن ستاره‌های دیگر تیم‌ها در کنار آن‌ها ، بر قله می‌ایستاد و از قدرت این دو قدرت قدیمی فوتبال ایران، منتفع می‌شد.

فصل آتی لیگ برتر به دلیل فعالیت موثر این دو تیم در نقل و انتقالات می‌تواند برای فوتبال ایران بسیار زیبا باشد و حتی به پر شدن ورزشگاه‌ها در لیگ برتر کمک کند.