معرفی تیم های یورو 2016؛ ولز

به گزارش "ورزش سه"، اما این صعود یک ‏اتفاق مهم بود که با نام کشوری که آخرین حضورش در تورنمنت‌های بزرگ در جام‌جهانی 1958 اتفاق ‏افتاده بود، گره خورد. ‏ قبل از اینکه دوران غیبت ولز در رقابت‌های بزرگ به پایان برسد این تیم ‏ستاره‌های بزرگی داشت که هیچگاه در هیچ تورنمنت بزرگی به میدان نرفتند.

یان راش، نویل ساوث هال و ‏رایان گیگز معمولا به جای اینکه در رقابت‌های بزرگ حضور پیدا کنند، این رقابت‌ها را از خانه دنبال ‏می‌کردند زیرا رقابت‌های مقدماتی برایشان معمولا با ناکامی به پایان می‌رسید. اما این‌بار اینطور نبود؛ هر ‏چند این تیم هم تراژدی خودش را داشت. ‏

بعد از اینکه جان توشاک سرمربی وقت تیم تصمیم گرفت بازیکنان جوان را به تیمش راه بدهد، نتایج تیم ‏باعث شد تا او جای خود را به گری اسپید بدهد اما مرگ ناگهانی او، با توجه به تاثیر قابل توجهی که در ‏تیم داشت ضربه بزرگی به فوتبال ولز وارد کرد. کولمن که جانشین اسپید شد، کار دشواری داشت تا تیم را ‏از زمین بلند کند. او هدایت تیمی را برعهده گرفت که ستاره‌های درخشانی مانند اشلی ویلیامز، جو آلن، ‏آرون رمزی و البته گرت بیل داشت.

همه این بازیکنان اولین بازی‌های ملی‌شان را با هدایت جان توشاک ‏انجام داده بودند و زیرنظر اسپید پیشرفت قابل توجهی داشتند. با انسجام دفاعی که کولمن به تیم اضافه کرد ‏و گرفتن بهترین بازی از گرانترین بازیکن دنیا و البته استفاده از افزایش تعداد تیم‌های یورو آنها توانستند ‏به این رقابت‌ها راه پیدا کنند؛ در حالی که در گروه‌بندی در سید چهارم قرار داشتند. ‏

آنها در مرحله مقدماتی عملکرد بسیار خوبی در خط دفاعی داشتند (ولز در مرحله مقدماتی تنها 4 گل ‏دریافت کرد) و با قراردادن شعار «با هم، قوی‌تر» توانستند روحیه تیمی فوق‌العاده‌ای ایجاد کنند. البته ‏فاکتور در اختیار داشتن گرت بیل را هم نباید نادیده گرفت. ستاره رئال مادرید تعهد و تلاش زیادی در ‏ترکیب ولز داشت؛ از خودگذشتگی‌ای که معمولا ستاره‌هایی در جایگاه او ندارند.

توانایی او در تعیین ‏سرنوشت دیدارها باعث شد تا او 7 گل از 11 گل تیمش در مرحله مقدماتی را به ثمر برساند؛ از جمله گل ‏پیروزی‌بخش مقابل بلژیک و کمک کرد تا تیمی که زمانی در رتبه 117 رنکینگ فیفا قرار داشت به جمع ‏‏10 تیم اول جدول راه پیدا کند. چنین ویژگی‌های فردی و جمعی کمک کرد تا ولز بلیت سفر به فرانسه را ‏به دست بیاورد. با این امید که انتظار طولانی مدت‌شان برای حضور در تورنمنت‌های بزرگ بیش از سه ‏دیدار طول بکشد. ‏

بیشترین توجهات به دیدار 16 ژوئن این تیم مقابل انگلیس است؛ حتی اگر تعداد زیادی از هواداران ولز از ‏همگروهی با دشمن قدیمی ناراحت باشند و دوست نداشتند که «نبرد بریتانیا» تمرکز تیمشان به هم بریزد. ‏البته اولین دیدار مقابل اسلوواکی تاثیر بیشتری در شانس صعود این تیم به مرحله بعد دارد. بنابراین تا ‏زمانی که ستاره‌های اصلی تیم آماده باشند و تاکتیک بهترین بازی‌ را از آنها بگیرد، ولز می‌تواند به هدفش ‏برسد. ‏

انتظار می‌رود هواداران زیادی برای دیدارهای ولز به فرانسه بروند. بسیاری از آنها نمی‌خواهند فرصتی ‏که مدت‌ها منتظرش بودند و معلوم نیست چه زمانی تکرار خواهد شد را از دست بدهند. آخرین دیدار ‏مرحله گروهی مقابل روسیه در تولوز هم فرصتی است تا آنها انتقام شکست در مرحله پلی‌آف یورو 2004 ‏را از این تیم بگیرند. صعود بیشتر به این بستگی دارد که آنها در گروه در چه رتبه‌ای قرار بگیرند و با ‏چه قرعه‌ای مواجه شوند. ‏

این احساس وجود دارد که توانایی آنها در ترکیب بازی مالکانه به وسیله جو آلن و آرون رمزی با ‏ضدحملات خطرناک بیل می‌تواند برای موفقیت در چنین تورنمنتی موثر باشد. آخرین باری که ولز ‏توانست به مرحله نهایی تورنمنت‌های بزرگ راه پیدا کند (با تیمی مشابه تیم فعلی که بازیکنان با استعدادی ‏داشت  و از انسجام بالایی برخوردار بود و ستاره‌ای در کلاس جهانی مانند جان چارلز در ترکیب آن به ‏میدان می رفت) آنها توانستند به جمع 8 تیم پایانی راه پیدا کنند. اگر آنها بتوانند آمادگی و باور نتایج ‏فوق‌العاده‌شان در مرحله مقدماتی را در فرانسه تکرار کنند، دلیلی وجود ندارد که نتوانند بار دیگر به ‏هدفشان برسند. ‏

نظرات از ولز

رایان گیگز، کاپیتان سابق ولز: ولز تنها به یک بازیکن وابسته نیست. فکر می کنم خط دفاعی تیم واقعا ‏قدرتمند است. اشلی ویلیامز در 5 سال اخیر ثبات زیاده داشته و یک لیدر خوب و باتجربه برای تیم است و ‏داشتنش در رختکن اهمیت زیادی دارد. گرت بیل هم نقش مهمی در تیم دارد.

او می تواند روی ضربات ‏آزاد، از مقابل دروازه و ضربه سر گل بزند، بازیکن حریف را دریبل کند و آنها را جا بگذارد. شاید بتوان ‏او را برای 85 دقیقه مهار کرد اما او می تواند ناگهان از روی ضربه کرنر با سر یا ضربه ایستگاهی گل ‏بزند؛ مانند کریس رونالدو. او توانایی فوق العاده ای دارد.‏

جان هنسن، مهاجم سابق ولز:  فکر می کنم آنها به اندازه کافی خوب هستند که بتوانند از مرحله گروهی ‏صعود کنند و به اندازه کافی خوب هستند که بتوانند در دیدار ابتدایی مقابل اسلواکی به پیروزی برسند. ‏اگر آنها در اولین دیدار پیروز شوند، برای دربی حساس مقابل انگلیس فشار از روی آنها برداشته خواهد ‏شد و شاید آن وقت حتی برای صعود به عنوان یکی از بهترین تیم های سوم، از دیدار آخر مقابل روسیه ‏هم به امتیاز نیاز نداشته باشند.

اگر آنها بتوانند به مرحله حذفی برسند، آنوقت هر اتفاقی ممکن است رخ ‏بدهد. آنها نشان دادند که می توانند دروازه شان را بسته نگه دارند و ستاره ای مانند گرت بیل دارند که می ‏توانند در بالاترین سطح، سرنوشت ساز شود. اما اولین دیدار در بوردو مهم است و بازیکنان باید آماده ‏باشند. ‏

راب فیلیپس از بی بی سی ولز: با توجه به اینکه این اولین تورنمنت آنها در 58 سال اخیر است، آنها وارد ‏یک رقابت های ناشناخته می شوند اما اگر بیل در فرم مناسب باشد، می توان انتظار داشت که بتوانند از ‏مرحله گروهی صعود کنند. این تیم ولز هرگز در شرایط مشابهی نبوده اما از آنها انتظار می رود که به ‏مرحله حذفی صعود کنند. هر اتفاقی بعد از آن فوق العاده است زیرا نمی دانیم که این تیم چطور می ‏توانست تجربه حضور در این رقابت ها و فشار حضور در رقابت ها را مدیریت کند.‏

آنها چطور بازی می کنند؟

ولز در سرتاسر مرحله گروهی، انعطاف پذیری تاکتیکی زیادی نشان داد و غالبا در دیداری به دیدار دیگر ‏و حتی در طول یک مسابقه، تغییر آرایش می داد. آنها زیر نظر گری اسپید، مربی قبلی، با آرایش 1-3-‏‏2-4 بازی می کردند و گرت بیل به عنوان بال راست یا چپ و یا به عنوان تک مهاجم بازی می کرد. اما ‏با آغاز رقابت های مقدماتی یورو، کولمن با استفاده از سه مدافع میانی، دو هافبک دفاعی و دو بازیکن ‏شماره 10 که آرون رمزی و گرت بیل بودند، همه را غافلگیر کرد. بیل این اجازه را داشت که پشت سر ‏تک مهاجم تیم جولان بدهد و هال رابسون کانو به عنوان مهاجم، علاوه بر گلزنی، وظیفه پرسینگ از جلو ‏را نیز برعهده داشت. ‏

در این آرایش، یکی از مدافعان میانی در واقع یک مدافع کناری است که به سمت داخل بازی می کند- ‏برای مثال بن دیویس از تاتنهام- و اجازه می دهد که در صورت نیاز و تغییر تاکتیک تیم به 2-4-4، خط ‏دفاعی به چهار نفره خطی تغییر کند.  به نظر می رسد آرایش مورد نظر کولمن 1-2-2-5 است؛ هرچند ‏اشلی ویلیامز و جیمز چستر به عنوان مدافعان میانی تیم، در آغاز کردن حملات خوب کار می کنند.‏

با توجه به اینکه نیل تیلور و کریس گانتر، مدافعان کناری تیم، اجازه نفوذ دارند، استفاده از جو آلن و جو ‏لدلی به عنوان هافبک دفاعی این اجازه را به ولز می دهد که از عرض زمین برای حملات استفاده کند. ‏همچنین این فرصت در اختیار بیل قرار می گیرد که از عمق به مدافعان حریف نزدیک شود. تردیدهایی ‏در مورد قدرت ولز در خط حمله وجود دارد. آنها یکی از ضعیف ترین خطوط حمله را در مرحله مقدماتی ‏داشتند اما چهارچوب منسجم و قدرت و سرعت بیل، متوقف کردن آنها را برای حریفان دشوار می کند.‏

معرفی سرمربی:

کریس کولمن (ولزی- 46 ساله)‏

او که در دوران بازی یک هافبک میانی بود، به دنبال مصدومیتی که در یک حادثه رانندگی برایش رخ ‏داد، از فوتبال خداحافظی کرد. او دو سال بعد هدایت فولام را برعهده گرفت و به جوان ترین مربی لیگ ‏برتر تبدیل شد و پس از آن در باشگاه های رئال سوسیداد، کاونتری و باشگاه یونانی لاریسا مربیگری ‏کرد. او در سال 2012 جانشین گری اسپید در تیم ولز شد و بعد از یک شروع نه چندان درخشان، با چند ‏پیروزی و بهبود کیفیت تاکتیکی تیم، دل هواداران ولزی را به دست آورد.‏

کولمن از زبان خودش:‏

‏1- بازیکنان ما را نسل طلایی می نامند اما آنها هنوز این عنوان را به دست نیاورده اند؛ هرچند در مسیر ‏آن قرار دارند. بارها شنیده ام که آنها می توانند کار ویژه ای انجام بدهند.‏

‏2- باید از حضور در این رقابت ها لذت ببریم. ما حالا بازیکنی در کلاس جهانی داریم. ما باید به فکر ‏کردن در مورد خودمان به عنوان ولز کوچک دست برداریم و کارمان را انجام بدهیم.‏‎

‎
‏3- برای هر بازیکنی که به تیم راه پیدا می کند، گرت بیل الهام بخش است. ما میدانیم که او می تواند چه ‏کاری برای تیم انجام بدهد و بازیکنی که هیچ وقت شما را ناامید نمی کند. اما مهمترین نقطه قوت ما، با هم ‏بودن‌مان است. همه بازیکنان ما کارشان را می دانند و اینکه چه نقش و مسئولیتی برعهده دارند. دلیل ‏اینکه ما خوب کار می کنیم این است که هر بازیکنی برای سایر اعضای تیم کمی تلاش می کند.‏

فهرست کامل ولز برای یورو 2016:

دروازه‌بان‌ها:  وین هنسی، دنی وارد، ادوین فون ویلیامز

مدافعان: بن دیویس، نیل تیلور، کریس گونتر، اشلی ویلیامز، جیمز چستر، اشلی ریچاردز، جیمز کالینز

هافبک ها: آرون رمزی، جو لدلی، دیوید ووهان، جو آلن، دیوید کاتریل، جاناتان ویلیامز، ، اندی کینگ، دیوید ادواردز

مهاجمان: هال رابسون کانو، سام وکس، گرت بیل، سیمون کرانچ، جورج ویلیامز