معرفی تیم های یورو 2016؛ سوئیس

به گزارش "ورزش سه"، با تیمی جوان که نسبت به دو سال قبل بهتر و پخته‌تر شده، آنها می‌توانند در فرانسه عملکرد بهتری داشته باشند؛ به ویژه اینکه تجربه مرحله مقدماتی یورو نیز با آنهاست. آنها بعد از شروع ضعیف در مرحله مقدماتی در نهایت با 7 پیروزی در 10 دیدار توانستند صعود راحتی به یورو داشته باشند.

البته تردیدهایی نیز درباره این تیم وجود دارد؛ یکی از مشکلات اصلی تیم سوئیس زمان محدود بازی بازیکنان اصلی این تیم در رقابت‌های باشگاهی این فصل است. بعد از رقابت‌های جام‌جهانی، ژردان شقیری، بازیساز اصلی سوئیس در بایرن مونیخ نیمکت‌نشین شد و انتقال به اینتر و استوک هم شرایط را برای او چندان تغییر نداد. او نمونه شاخص از بازیکنانی است که نشان دادند رفتن به باشگاه‌ کوچکتر برایشان موقعیت بهتری را به همراه نیاورده است.

این موضوع در مورد گوخان اینلر، کاپیتان سوئیس نیز صدق می‌کرد. اینلر که در یورو 2008 و دو جام‌جهانی برای سوئیس بازی کرد، به بازیکنی غیرقابل جانشین در ترکیب این تیم تبدیل شد اما انتقال او از ناپولی به لستر در تابستان گذشته که در ابتدا تصمیم درستی به نظر می رسید، ناموفق بود و او نتوانست جایگاه ثابتی در ترکیب این تیم برای خود پیدا کند.

هر چند او یکی از بازیکنان اصلی سوئیس در مرحله مقدماتی بود اما ولادیمیر پتکوویچ در دیدارهای دوستانه ماه مارس او را از فهرست تیم کنار گذاشت و حتی اعلام کرد که او ممکن است در فهرست نهایی یورو قرار نگیرد؛ اتفاقی که در نهایت رخ داد. پتکوویچ گفته بود:« اگر شرایط او به همین شکل بماند، دشوار خواهد بود که در یورو بازی کند.» به این ترتیب، احتمالا اشتفان لیششتاینر به جای اینلر در یورو کاپیتان سوئیس خواهد بود؛ هر چند این احتمال هم وجود دارد که پتکوویچ وسوسه شده و بازوبند را به والون بهرامی بدهد.

آمادگی مهاجمان سوئیس که همگی در بوندس‌لیگا بازی می کنند دیگر دردسر پتکوویچ است. هریس صفروویچ (آینتراخت فرانکفورت)، یوزیپ درمیچ (بروسیا مونشن گلادباخ) و آدمیر مهدی(بایرلورکوزن) همگی در این فصل افت داشتند و در نهایت درمیچ در فهرست نهایی قرار نگرفت

. در این بین پتکوویچ هم نتوانست فلسفه بازی‌اش را در تیم جا بیاندازد. وقتی او هدایت سوئیس را برعهده گرفت اعلام کرد که باید در همه دیدارها از نظر مالکیت توپ برتری داشته باشد اما مشخص شد که اجرای این کار به همین سادگی نیست و سوئیسی‌ها همچنان راحت‌تر هستند که تیم حریف ابتکار عمل را در دست داشته باشد.

نتایج سوئیس در رقابت‌های مقدماتی به اندازه‌ای که جدول نهایی نشان می‌داد درخشان نبود و حتی تا 10 دقیقه پایانی دیدار خانگی مقابل اسلوونی شانس صعود این تیم به صورت مستقیم از دست رفته به نظر می‌رسد اما آنها توانستند شکست 2 ـ صفر را به پیروزی 3 ـ 2 تبدیل کنند. اگر اسلوونی در آن دیدار به پیروزی می‌رسید، سوئیس باید در مرحله پلی‌آف حضور پیدا می‌کرد. علاوه بر این پیروزی‌های سوئیس مقابل اسلوونی، لیتوانی، سن‌مارینو در خانه و خارج از خانه، با نمایش‌های درخشانی همراه نبود. آنها همچنین در دو دیدار مقابل انگلیس بدون آنکه تیم حریف را چندان به دردسر بیندازند، شکست خوردند و در دیدار خارج از خانه مانند اسلوونی نیز بازی را واگذار کردند.

علاوه بر این، پیش از این سوئیس به عنوان الگوی درخشانی از همبستگی قومی در یک کشور و پذیرش مهاجران شناخته می‌شد اما در یک سال گذشته این شرایط تغییر کرد. سال گذشته لیششناینر اعلام کرد که بازیکنان خارجی زیادی در سوئیس وجود دارد و همچنین از پتکوویچ خواست تا در تیم جایی برای ترانکیلو بارنتا و پیرمیر شوئیگلر باز کند. هرچند پتکوویچ توجهی به این موضوع نکرد اما این سوال مطرح شد که آیا اگر اتمار هیتسفلد سرمربی سوئیس بود، باز هم لیششناینر می‌توانست این صحبت‌ها را اعلام کند یا خیر.

نظرات از سوئیس:

فیلیکس بینگِسِر، روزنامه‌نگار ورزشی: ما همچنان منتظریم تا سوئیس در رقابت‌های اروپایی بدرخشد. در حال حاضر دشوار است که تصور کنیم، سوئیس می‌تواند در رقابت‌های یورو نتایج درخشانی کسب کند در مقابل با توجه به دیدارهای اخیر، جوی از ترس و نگرانی وجود دارد. این تیم در حال حاضر فاقد هویت و فرم لازم است.

فلورین کلالونا، ستون‌‌نویس نیو زورچه سایتونگ: یک سال و نیم قبل، پتکوویچ پیش‌بینی کرده بود که تیمش بازی‌هایی هجومی ارائه خواهد داد اما اکنون کسی نمی‌داند که این تیم دقیقا به چه فرمی بازی می‌کند. مقابل تیم‌های قدرتمند، تیم سوئیس هرگز نتوانست بازی خودش را  دیکته کند. بنابراین هدف بزرگ پتکوویچ برآورده نشده باقی مانده است.

آلن سوتر، ملی پوش سابق سوئیس: عملکرد خط دفاعی قابل قبول نیست. خط هافبک فاقد خلاقیت است و خط حمله به خوبی از موقعیت‌ها استفاده نمی‌کند.

آنها چطور بازی می‌کنند؟

از زمانی که ولادمیر پتکوویچ، بعد از جام‌جهانی 2014، جانشین اوتمار هیتسفلد شد، تلاش کرد سوئیس را به تیمی هجومی‌تر که در مالکیت توپ برتر از حریف است، تبدیل کند. او دوست دارد تیمش از جلوی زمین تیم حریف را پرس کند و در این مورد گفته:" اگر از جلو پرس کنند و خطوط ما بالاتر بازی کند، آنگاه از دست دادن توپ کم خطرتر است. اگر توپ را در 70 متری دروازه از دست بدهیم، زمان کافی خواهیم داشت تا دفاع کنیم."

یان سومر جای دیه‌گو بنالیو را به عنوان دروازه‌بان اول تیم گرفته و دروازه بان ولفسورگ حتی در فهرست نهایی جای نگرفت. در حالی که زوج خط دفاعی تیم بارها تغیبیر کرده. هر چند فابین شار و یوهان ژورو از شانس بیشتری برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی برخوردار هستند. در مقابل در مورد مدافعان کناری تردیدی وجود ندارد. استفان لیششناینر و ریکاو رودریگز مطمئنا در ترکیب اصلی قرار بگیرند؛ دو بازیکنی که می‌توانند با نفوذهایشان کمک زیادی به حملات بکنند.

هر چند گرانیت ژاکا، گوخان اینلر و والون بهرامی می‌توانند مثلث تاثیرگذاری در خط میانی تشکیل بدهند اما غیبت اینلر که به دلیل بازی نکردن در رده باشگاهی، در فهرست نهایی قرار نگرفت، احساس خواهد شد. در خط حمله پتکوویچ علاقه زیادی دارد که گزینه‌های مختلفی را امتحان کند. گاهی اوقات او با دو مهاجم بازی کرده و شقیلری را به عنوان هافبک هجومی پشت آنها قرار می‌دهد. گاهی از هافبک مهاجم و گاهی از تک مهاجم که معمولا هریس صفرویچ است استفاده می‌کند و دو بازیکن دیگر که معمولا شقیری و آدمیر مهمدی هستند، از کناره‌ها او را حمایت می کنند.

معرفی سرمربی:

ولادمیر پتکوویچ (بوسنیایی ـ 52 سال(

او که با تیم سارایوو در سال 1985 قهرمان لیگ یوگسلاوی شد، بعدا به سوئیس مهاجرت کرد و در اولین سال‌های مربیگری به طور پاره وقت در یک فروشگاه خیریه نیز کار می کرد. او تیم دسته دومی بلینزونا به فینال جام‌حذفی سوئیس رساند و با این تیم در سال 2008 به دسته اول صعود کرد. او سپس دو فصل پیاپی با تیم یانگ بویز در رتبه دوم لیگ سوئیس قرار گرفت. در اولین فصل حضورش در لاتزیو قهرمان جام‌حذفی شد اما با اعلام اینکه بعد از جام‌جهانی هدایت سوئیس را برعهده خواهد گرفت، باعث خشم کلودیو لوتیتو، رئیس باشگاه لاتزیو، شد.

.

پتکوویچ از زبان خودش:

1-  جانشینی اوتمار هیتسفیلد برای هیچ کسی آسان نیست و برای من هم آسان نبود که راه او را بدون مشکل ادامه بدهم اما من از پتانسیل تیم کاملا مطئمن هستم و مطمئنم که می‌توانیم به موفقیت برسیم.

.

2-  ما دیگر تیم کوچک سوئیس نیستیم. ما باید باور داشته باشیم که به اندازه کافی خوب هستیم که بتوانیم در مقابل هر تیمی از گروه برتر باشیم و بتوانیم هر تیمی را شکست بدهیم.

3- فرهنگ فوتبال سوئیس نسبت به 30 سال قبل بسیار مشخص‌تر شده. سطح و تعهد به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده است؛ حتی در بین بازیکنان جوان و آماتور.

فهرست کامل سوئیس برای یورو 2016:

دروازه بان ها: رومن بورکی (بوروسیا دورتموند)، ماروین هیتز (آگسبورگ)، یان سومر (مونشن گلادباخ)

 مدافعان: یوهان ژورو (هامبورگ)، نیکو الودی (مونشن گلادباخ)، مایکل لانگ (بازل)، استفان لیششتاینر (یوونتوس)، فرانسوا موباندی (تولوز)، ریکاردو رودریگز(ولفسبورگ)، فابین شار (هوفنهایم)، استیو فون برگن (یانگ بویز)

 هافبک ها: والون بهرامی (واتفورد)، بلریم جمایلی (جنوا)، گلسون فرناندز (رن)، فابین فری (ماینز 05)، ژردان شقیری (استوک سیتی)، گرانیت ژاکا (مونشن گلادباخ)، دنیس زکریا (یانگ بویز)

مهاجمان: ارن دردیوک ( کاسیمپازا)، بریل امبولو (بازل)، آدمیر مهمدی (بایر لورکوزن)، هریس صفروویچ (اینتراخت فرانکفورت)، شانی تراشای (گراس هاپرز)