کد خبر : 1268020 |
26 شهریور 1394 ساعت 13:20 |
60.6K بازدید |
4
دیدگاه
این موفقیت متعلق به همه مردم عراق است
مصاحبه اولین لژیونر عراق در سری A با مجله فیفا
در سال هایی که کمتر خبر خوبی از عراق شنیده می شود و جنگ ویرانگر، بسیاری از مردم این کشور را آواره کرده، پیوستن علی عدنان کاظم ناصر التمیمی به باشگاه ایتالیایی اودینزه، برای بسیاری از عراقی ها یکی از معدود بهانه های شادی و غرور بود.
به گزارش "ورزش سه"، این مدافع جوان بعد از حضوری موفق در فوتبال ترکیه، در این تابستان راهی ایتالیا شد و در اولین بازی فصل جدید سری A مقابل یوونتوس به میدان رفت. گفتگوی او را با هفته نامه فیفا در ادامه می خوانید:
زندگی در شهر جنگ زده ای مانند بغداد چطور بود؟
همانطور که می توانید تصور کنید، ما هر روز برای زنده بودن مبارزه می کردیم اما ما بچه ها، به دنبال راهی برای خوش گذراندن بودیم. من و دوستانم برای اینکه حواس مان را از اتفاقات دور و بر پرت کنیم، فوتبال بازی می کردیم یا تا زمانی که بمباران اجازه می داد، بازی های تیم های بزرگ را تماشا می کردیم. فوتبال تنها وسیله سرگرمی ما بود.
فوتبال در خانواده ات چقدر مهم بود؟
در خانواده ای با 7 فرزند ، فوتبال همیشه نقش مهمی داشت. پدرم در یکی از تیم های بغداد بازی می کرد؛ ضمن اینکه عمویم، علی کاظم، در دهه 1980 برای تیم ملی عراق هم بازی کرده بود. در نوجوانی طرفدار روبرتو کارلوس که پای چپ بسیار قدرتمندی داشت، بودم.
فوتبال حرفه ای را از کجا آغاز کردی؟
ابتدا در مدرسه فوتبال عمو بابا بازی می کردم و سپس به القوا و الجویه رفتم تا اینکه در سال 2010 به تیم جوانان اف سی بغداد راه پیدا کردم. زمان زیادی طول کشید تا اولین بازی ام را برای تیم اصلی باشگاه انجام بدهم. در سال 2012 بود که در دیدار دوستانه مقابل بحرین، اولین بازی ملی ام را انجام دادم. قبل از اینکه 18 ساله بشوم، پیراهن سبز و سفید تیم ملی کشورم را پوشیدم. واقعا احساسی وصف ناشدنی بود.
انتقالت به اروپا چگونه صورت گرفت؟
نقطه عطف دوران حرفه ای من، رقابت های قهرمانی زیر 20 ساله های جهان در ترکیه در سال 2013 بود؛ رقابت هایی که ما در آن چهارم شدیم. بازیکن یاب ها من را در آنجا دیدند و بلافاصله من را به جایکور ریزسپور در سوپرلیگ ترکیه بردند.
دو سال حضورت در فوتبال ترکیه چطور بود؟
اولین فصل حضورم در ترکیه از جنبه شخصی، فوق العاده و بسیار موفق بود اما در دو دومین فصل، کمی با مربی اختلاف نظر پیدا کردم. با این وجود، آنهایی که بازی من را دوست داشتند، اهمیتی به این موضوع ندادند و به هر حال من را می خواستند.
منظورت مسئولان باشگاه اودینزه است؟
مسلما. از اینکه باشگاهی در این اندازه ها به خرید من علاقه مند است، تعجب کردم اما بعدا متوجه شدم که این با فلسفه این باشگاه همخوانی دارد. آنها رکورددار پیدا کردن بازیکن از سراسر دنیا و فروختن آن به باشگاه های بزرگ هستند و امیدوارم این اتفاق برای من هم رخ بدهد.
اولین احساست از حضور در شهر اودینزه و باشگاه جدیدت چه بود؟
علی رغم مشکلات قابل درک زبانی، در ایتالیا کاملا احساس می کنم که در خانه هستم و دوست دارم که خانواده ام را هم خیلی زود به اینجا بیاورم. خیلی زود با همه صمیمی شدم و این مسئله که بازیکنانی از سراسر دنیا در اودینزه هستند، جا افتادن در تیم را بسیار آسان تر کرده است. من به طور ویژه با مهاجم فرانسوی مان، سیریل تیریو و هافبک پرتغالی مان، برونو فرناندز، صمیمی شده ام.
اولین بازی ات در سری A و رقابت های لیگ اروپا چطور بود؟
با توجه به اینکه در اولین بازی مان در سری A، توانستیم مدافع عنوان قهرمانی، یوونتوس، را شکست بدهیم، واقعا نمی توانستم شروع بهتری را تصور کنم. قبل از بازی کاملا روی وظایفم تمرکز داشتم. تنها در این صورت است که می توانم خودم را در این سطح حفظ کنم. دوست دارم این موفقیت را با همه هموطنانم که منتظر اولین بازی من در سری A بودند، تقسیم کنم.
مطمئنا دفعه بعد که به عراق و بغداد بروی، با استقبال خوبی مواجه می شوی؟
برادران، خواهران و دوستانم بارها به من گفته اند که بی صبرانه منتظر بازگشت من هستند و من هم به شدت منتظرم تا به خانه بروم و خودم آن فضا را تجربه کنم. می دانم که برای کشورم به نوعی، یک سفیر هستم و در عین حال، یک الگو برای بازیکنان جوان. این یک افتخار بزرگ است و به خاطر آن، احساس غرور می کنم.
هواداران فوتبال در عراق اکنون منتظر هستند تا تیم ملی کشورشان به رقابت های جام جهانی 2018 روسیه برسد.
بعد از کسب عنوان چهارم رقابت های اخیر جام ملت های آسیا، ما اکنون به دنبال رسیدن به جام جهانی هستیم و من مطمئنم که به این هدف می رسیم. آخرین باری که عراق به رقابت های جام جهانی رسید، سال 1986 بود؛ بنابراین وقتش رسیده که ما بار دیگر در این رقابت ها حضور داشته باشیم. ما این را به هموطنان مان بدهکاریم؛ مردمی که سال هاست تنها با جنگ و خشونت دست و پنجه نرم می کنند.
تو علی رغم اینکه هنوز 22 ساله هم نشدی اما تجربه زیادی داری. آیا هدف ویژه ای در فوتبال داری که به دنبال آن باشی؟
از بازی کردن برای باشگاهی مانند اودینزه بسیار لذت می برم اما هدفم بازی کردن برای یکی از باشگاه های بزرگ اروپا و بردن جام است. امیدوارم در طول دوران حرفه ای ام به موفقیت برسم و مطمئنم که این یک موفقیت بزرگ برای کشورم و برای بازیکنان جوانی است که می خواهند راه من را ادامه بدهند.
زندگی در شهر جنگ زده ای مانند بغداد چطور بود؟
همانطور که می توانید تصور کنید، ما هر روز برای زنده بودن مبارزه می کردیم اما ما بچه ها، به دنبال راهی برای خوش گذراندن بودیم. من و دوستانم برای اینکه حواس مان را از اتفاقات دور و بر پرت کنیم، فوتبال بازی می کردیم یا تا زمانی که بمباران اجازه می داد، بازی های تیم های بزرگ را تماشا می کردیم. فوتبال تنها وسیله سرگرمی ما بود.
فوتبال در خانواده ات چقدر مهم بود؟
در خانواده ای با 7 فرزند ، فوتبال همیشه نقش مهمی داشت. پدرم در یکی از تیم های بغداد بازی می کرد؛ ضمن اینکه عمویم، علی کاظم، در دهه 1980 برای تیم ملی عراق هم بازی کرده بود. در نوجوانی طرفدار روبرتو کارلوس که پای چپ بسیار قدرتمندی داشت، بودم.
فوتبال حرفه ای را از کجا آغاز کردی؟
ابتدا در مدرسه فوتبال عمو بابا بازی می کردم و سپس به القوا و الجویه رفتم تا اینکه در سال 2010 به تیم جوانان اف سی بغداد راه پیدا کردم. زمان زیادی طول کشید تا اولین بازی ام را برای تیم اصلی باشگاه انجام بدهم. در سال 2012 بود که در دیدار دوستانه مقابل بحرین، اولین بازی ملی ام را انجام دادم. قبل از اینکه 18 ساله بشوم، پیراهن سبز و سفید تیم ملی کشورم را پوشیدم. واقعا احساسی وصف ناشدنی بود.
انتقالت به اروپا چگونه صورت گرفت؟
نقطه عطف دوران حرفه ای من، رقابت های قهرمانی زیر 20 ساله های جهان در ترکیه در سال 2013 بود؛ رقابت هایی که ما در آن چهارم شدیم. بازیکن یاب ها من را در آنجا دیدند و بلافاصله من را به جایکور ریزسپور در سوپرلیگ ترکیه بردند.
دو سال حضورت در فوتبال ترکیه چطور بود؟
اولین فصل حضورم در ترکیه از جنبه شخصی، فوق العاده و بسیار موفق بود اما در دو دومین فصل، کمی با مربی اختلاف نظر پیدا کردم. با این وجود، آنهایی که بازی من را دوست داشتند، اهمیتی به این موضوع ندادند و به هر حال من را می خواستند.
منظورت مسئولان باشگاه اودینزه است؟
مسلما. از اینکه باشگاهی در این اندازه ها به خرید من علاقه مند است، تعجب کردم اما بعدا متوجه شدم که این با فلسفه این باشگاه همخوانی دارد. آنها رکورددار پیدا کردن بازیکن از سراسر دنیا و فروختن آن به باشگاه های بزرگ هستند و امیدوارم این اتفاق برای من هم رخ بدهد.
اولین احساست از حضور در شهر اودینزه و باشگاه جدیدت چه بود؟
علی رغم مشکلات قابل درک زبانی، در ایتالیا کاملا احساس می کنم که در خانه هستم و دوست دارم که خانواده ام را هم خیلی زود به اینجا بیاورم. خیلی زود با همه صمیمی شدم و این مسئله که بازیکنانی از سراسر دنیا در اودینزه هستند، جا افتادن در تیم را بسیار آسان تر کرده است. من به طور ویژه با مهاجم فرانسوی مان، سیریل تیریو و هافبک پرتغالی مان، برونو فرناندز، صمیمی شده ام.
اولین بازی ات در سری A و رقابت های لیگ اروپا چطور بود؟
با توجه به اینکه در اولین بازی مان در سری A، توانستیم مدافع عنوان قهرمانی، یوونتوس، را شکست بدهیم، واقعا نمی توانستم شروع بهتری را تصور کنم. قبل از بازی کاملا روی وظایفم تمرکز داشتم. تنها در این صورت است که می توانم خودم را در این سطح حفظ کنم. دوست دارم این موفقیت را با همه هموطنانم که منتظر اولین بازی من در سری A بودند، تقسیم کنم.
مطمئنا دفعه بعد که به عراق و بغداد بروی، با استقبال خوبی مواجه می شوی؟
برادران، خواهران و دوستانم بارها به من گفته اند که بی صبرانه منتظر بازگشت من هستند و من هم به شدت منتظرم تا به خانه بروم و خودم آن فضا را تجربه کنم. می دانم که برای کشورم به نوعی، یک سفیر هستم و در عین حال، یک الگو برای بازیکنان جوان. این یک افتخار بزرگ است و به خاطر آن، احساس غرور می کنم.
هواداران فوتبال در عراق اکنون منتظر هستند تا تیم ملی کشورشان به رقابت های جام جهانی 2018 روسیه برسد.
بعد از کسب عنوان چهارم رقابت های اخیر جام ملت های آسیا، ما اکنون به دنبال رسیدن به جام جهانی هستیم و من مطمئنم که به این هدف می رسیم. آخرین باری که عراق به رقابت های جام جهانی رسید، سال 1986 بود؛ بنابراین وقتش رسیده که ما بار دیگر در این رقابت ها حضور داشته باشیم. ما این را به هموطنان مان بدهکاریم؛ مردمی که سال هاست تنها با جنگ و خشونت دست و پنجه نرم می کنند.
تو علی رغم اینکه هنوز 22 ساله هم نشدی اما تجربه زیادی داری. آیا هدف ویژه ای در فوتبال داری که به دنبال آن باشی؟
از بازی کردن برای باشگاهی مانند اودینزه بسیار لذت می برم اما هدفم بازی کردن برای یکی از باشگاه های بزرگ اروپا و بردن جام است. امیدوارم در طول دوران حرفه ای ام به موفقیت برسم و مطمئنم که این یک موفقیت بزرگ برای کشورم و برای بازیکنان جوانی است که می خواهند راه من را ادامه بدهند.
منبع: FIFA weekly
تازه‌ترین اخبار ورزشی ایران و جهان در
اپلیکیشن ورزش سه
اشتراک گذاری
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
